Yaşasın Ne Kadar Da İdeolojik Yaklaşıyoruz Birbirimize - Ah Muhsin Ünlü

Okumakla olmaz yalnız. Okumayı bilenden dinle.

https://www.youtube.com/watch?v=B7c3NcKzSRQ

Bazen çok korkuyorum.

Ama bu; aslanlarımı açıklamama engel olmuyor

Çünkü fena halde yaraşıyor birbirine gece ve balta

Ve anneciğim derdi vardı neyin altına giysen olur bir siyah pantolonum şimdi gibi ay!

Tekhnem dolu müfsidle!

Bu da caddelerden derviş devşiregelmeme mâni değildir

Yolları ay bastı mı lambalara koşuyorum ya, bundan

Bunun için kent nesnesi o bıçakla bakunin’di deştiğim

Ki ben devletin taş kestiğini en baştan bilirdim

İsa’yı polise doğru

Lttuğum zaman.

Ellerini el olarak tutmak istiyor ellerim

De ki bunun kaburgamdaki kiliseyle ilgisi yok değildir

Zaten en az on iki kişiden biri haindir

Ama gözlerimi öyle yırtma annem ilkokul öğretmeniydi benim!

Sokaklara çıkıyorum sonra kedilerden görüyorum

gazinolardan

İnanmazsın bir taşra kurmuşlar aynı bize bakıyor

Bir yanım asaf halet söylüyor diğer yanım fabrika

Bir şiiri birkaç kalemle yazmak lazımdır geliyor bana

Bugün yepyeni bir imparatorluk öğreniyorum

Ekmeğin ağırlığından da yeni bir imparatorluk

Örneğin gül dönüyor bir beygiri tasfiye ediyor şair

Arabca akdeniz diyor ben

Aynadan dönüyorum ayna

Benden dönmüyor.

Çok sihirli bir kabri söndürüyorum

Bir havari morfin gibi anne söylüyor

Ağlıyorum bak bir çocuk bak bir çocuk bak

Bak bir çocuk çok kötü bir gömlek kuruyor.

Belki de yangın çıksa ve ikna edilmiş olurum

Torbamı topluyorum ve annem şarkı dinlemiş olur

Korkuyorum çobanım yok metal nazlı pim aktif

Çözmüyorum çözersem kın fena halde kalınlaşıyor.

Manchesterden geliyorlar ve Liverpooldan geldiler

Birazdan padişah mı öldürecekler dedim

Bir milyon kadardılar ah atları vardı

Artık seni bir çiçek yerine kopartmak

İstiyorum sevgilim.

İşte sahneden indim ve öpüyorum ağzından

Annem meç yaptırmazsa iftara geç gelir haz

Ey sıkıntının sevdiğim aritmetiği

Söyle banabana söyle; bir kere daha kabz?

İnanmışım kaybetmek esrarıdır esrarın

Çıldırmış bir vaşak gibi kaybediyorum`

İpimden kurtulmuşum kaybediyorum

Birleşmiyor ellerimiz haykırıyor trapez

Tanklar tank olup geçiyor üstümüzden

Helvetius haklı devlet şaşkın piyanist kara

Memleket sana rağmen ket vururken yarama

Şu çıplak çocuk şu tüyük bürk şairi ben

-Ve emir ‘kun’ diyor, doğruluyorum-

‘bu ülke’den daha bıçkın tamlama bilmiyorum.

AYAKKABILARINI KAPIMIN ÖNÜNDE GÖRMEYİ İSTİYORUM

Çünkü bu,

Seni seviyorum içine nal salmak demektir.

Ve hareketinin bana durduğunu akla uydurur.

Oysa seni sevmem toplumu meşru kılar

Ve gitmen beni dile indirger sevgilim.

Zaten kırılmış bir kızsın şimdi dövülmüş bir av

Yanmış ırmaklar öneriyorsun toy bedenine

Kavmin yanlış tufanlardan geçip duruyor

Gözlerime baka baka ağlayıp aşk diyorsun

Bir tekkenin ortasına sirk treni devriliyor.

Ki hala çocuk övmeye duruyorsam bu

'Şehrin en uzak yerinden gelen o'nunla

Ve İzmit’le ve Fargo’yla ve Horasan’la

Ve Hafıs’ın beni eve götürdüğü kınla ilgili bir matkabı

Girdiği çene kemiğiyle birlikte söküp

Şu karşıki düğün salonuna ilave edemememdendir.

Yoksa lar ve ortaokul öğretmenleri giremesinler diye

Babam ve bilhassa dedem

Mahallemize yeterinde toplu polis gönderilmesi konusunda

Gerekli telefonları etmiş durumdalar sevgilim!

Ama yine de sırf sen sürdürebil diye ayın alnında melekçe

Ve şüpheye düşmeden kelebek besleyebilsin diye bir padişah açıkça

Benim alıp kını

Öte yana geçmem gerektir

İçinden memleketi çekeyim diye.

Hem düşünsene;

Bu bizi nasıl imparatorluklaştırır!

Yoo, hayır! omzunu açma. Omzun ideoloji taşır.

Ve fakat ‘dil’e rağmen bütün bunlar sevgilim

Ayaklarına beyaz çoraplar giydirmek istemediğim anlamına gelmeyebilir.

Çünkü bak Süleyman bu sayfadan henüz geçmiş gibi gül lekesi

Ve apaçık kudüsmüş bir zebrayım ben uzun menzilli şiirlere şikar!

Elbet bir gün batar, kuşlar döner, çarmıh baştan düzenlenir

Ve bana tertemiz eller verir Cezayirli O tüccar.

O vakit sana bakıyorum kadar büyür akdeniz

Cumhuriyetin tersinden tertib ettiği çarşılar gibi

Sonra uzun süre bir takibediliyormuşum hissi…

Siz hiç yahudi bir minibüs şöförü düşlediniz mi?

VİNCİT OMNİA VERİTAS!

Ama bunun gönlüme inmesi için cezayir’de olmam

gerektiğini zannetmiyorum.

Zaten Talat Paşa değil miydi Hayriye

Tütüncüye giderken sırtından tamamlanan?

Korkutulmamıştıküstelik ekmek tutmaya da çalışabilirdik

elimizleekmek.

Meleklere cisim sunardık ve öldüm memleketim belki de

Belki de et deniyorum aşkın koparılmasına karşı ağzımdan

Bir yanımda kardeşim, bir yanımda Selman adlı bir bulut

radiallahüanh!

İşte bu yüzden bu yüzden işte bu yüzden

Kaburgalarımı da baştan düzenlemem gerekecek

Ve üstüne dans eklemem kaskatı:

22 Ağustos 1996!

Su ciğerimizden kaçardı denizlerden bilinirdik

Bir tohumu ağaçtan beri açıklayabilirdik

Yanlışlıkla Simurglanırdık uçurtma uçururduk aslında

Şimdi oturmuş otobüsün gelmesini bekliyor

Ve gül üstüne gül düşlüyor mutlaka.

İşte susku gönlüme iniyor indi

Şehirli bin balniyo geçti üstümden sustum

Ama beni üflememişler ki beni

Ben aslında taşradan önce kuruldum.

Kutsal kitaplar gibi içime sinmişti adın

Gözlerinin dindiği yerde cildin uzzalaşırdı

İçerenköyde inmeyeydin o otobüsten ah

Ah sanki Ebu Dücane ata çıkardı ama

Gözlerime öyle bakma annem ilkokul öğretmeniydi benim!

Ah işte gidiyorsun ve yığılmamam için

Baba da ölebilmesine dair bir kuşun kanatları memleket

biçimini alıyor

Telefonları pek tedirgin açıyorum bu yıl yağmurlar aniden

başlıyor

Etlik’te bir pasaja girmiştimçıktım, hastaneye uğradım

İkindi dört buçuğa kadar indi

Gül devrildi çan kırıldı yıldız söndü ay yandı

Recep Peker, Kütahya, 1946!

BEN BU ÇAĞDAN BİR KERE DE ŞEREFİMLE GEÇECEĞİM

LAZIM GELEN GÜLLERİ GÖĞSÜME GÖMMÜŞÜM

BİRLEŞMEMİZ RADİKAL OLACAK

BEN KAN VERECEĞİM

BUNU DAHA KÜÇÜKKEN

BİR FİLMDE GÖRMÜŞTÜM!

Ah laikse aşkımız elbet biter bir kışbaharyaz günü

Gözlerin uçurumlar kaydeder avuçlarıma

Bir çınar gövdesini bir hamle daha yayar

Üç içbükey komodin silah çeker vurulur

Sen gidersin denklem düşer ben aşk olduğumu ağlarım

Bir kelebek konduğu yerde bir mayın olduğunu anlar.

Ben dünyaya karşı “durmak” ile meşhurum

Olma! Yokluğun dudağıma laciverd lavlar bırakır

Nasıl çekip gitmş bir şaman

Çekip gitmiş bir şaman değilse en çok

Benim gibi sonsuz bir at

Hiç koşmuyorken de attır!

Biliyorum lir sızmıyor şakaklarımdan

Ve yüzümde şeyh çıldırtan yarıklar da yok

Annem beni hep çok sevdi kız gördüm mü ağlıyorum

Modern bir alışkanlıktır ölmek, seni doğasıya seviyorum

BEN SANA DÜZENLİ OLARAK TELEFON EDİYORUM!

Vincit omnia veritas!

Belki inanmayacaksın ama ben bu şiiri ellerimle yazıyorum sevgilim

Çünkü benim gömdüğüm kızlar ara sıra boğulur

Ve laik aşk çarpık toplumlaştırır, doğurma ne olur.

Sirk deseler tek hırkam var, çatışmada bıraktım

Şimdi gidip Beckett okuyacağım, beni de seyret Tanrım!

Öfkemi devletle bir toprağa gömüyorum

Aklımsa çamura saplandı saplanacak

Şems çeker çıkarır kitabı havuzdan;kuru

Ertan, alsana şu tüfeği duvardan benim ellerim ıslak.